Thursday, October 30, 2014

အႏုစိပ္အျပာ

                                 အႏုစိပ္အျပာ


                                                               ရုိးသက္

ဗာဟီရနားလည္ အကဲခတ္မႈမ် ား ပြေယာင္းေယာင္း
ပလက္ေဖာင္းေပၚ ဥဒဟုိ စီးလွ်ံ က် ဖိတ္
အေပါစားမိတ္ကပ္ရနံ႕၏ ရဲတင္းစြာ လမ္းသလားျခင္းမ် ား
ေလာကဓံပန္းခ်ီ ဆရာ၏ စုတ္ခ် က္ၾကမ္းၾကမ္း အရြဲ႕တုိက္မႈမ် ား  
ရင္ထဲမွာ ေက် းလက္
ကုိယ္ေပၚမွာ ျမိဳ႕ျပ
ညေနခင္းသီခ် င္း ေျခဆင္းအေတာ င့ံလင့္သူ
တျဖည္း......ျဖည္း.....အေမွာင္ဟာ တအိအိ ျပိဳ ဆင္း
ႏြားရုိင္းသြင္းခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ........
ေရခပ္ဆင္းခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ.............
ညီအကို မသိတသိအခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ.......
ရုပ္ဆုိးလွခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ........................

လမ္းမီးတုိင္ရဲ႕ အလင္းတစ္ကမ္းမွာ
အလင္းနဲ႕အေမွာင္ စည္းစပ္ခရုိးမွာ
အစာအိမ္ေစာင့္မေလး......
ကမၻာေျမကုိ အေမွာင္က ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားပုံအား
အျပံဳ းလဲ့လဲ့နဲ႕ေငးေမာ၊ အေျပးအလႊား ရင္ခုန္
ဘ၀၀တ္ရုံျခံဳ ရင္း လူေတာသူေတာ မနီးမေ၀းမွာ
ေလာကၾကီးကုိခနဲ႕သေယာင္၊သေယာ္သေယာင္။

ပ် ာယာခပ္ေနတဲ့ အျပာေရာင္အျပံဳ းက
ျပာမျဖစ္ရုံတမယ္ကေလး သူ႕မ် က္ႏွာေပၚ ဖုံးလႊမ္းထားရင္း
ကမၻာေျမကုိ အေမွာင္တစ္ခ် ဥ္းဟာ
သူ႕အတြက္
ဘ၀နဲ႕ရင္းတဲ့  ခ် ဥ္ေပါင္ဟင္းတစ္ခြက္ ျဖစ္ႏုိင္ဆုိလား
ကမာၻၾကီးနဲ႕ စၾက၀ဠာ ပြတ္တုိက္သံၾကားက
တုိးညွင္းစြာ လွ်ံ က် လာေသာ ခက္ခဲခက္ဆစ္အဓိပၹါယ္။         ။

                                                                            ရုိးသက္


                                                           ဒီဇင္ဘာလ၊၂၀၁၃၊  FACES မဂၢဇင္း

                                                                         

ေသသူ၏ ဆႏၵအရ

                 ေသသူ၏ ဆႏၵအရ



                                                                           ရုိးသက္


ပင့္သက္အဆင့္ဆင့္နဲ႕ ႏွစ္လုိဖြယ္ရာ ဘ၀တစ္ခုမွာ
၀မ္းစာရွာေဖြရၿခင္းအား
ျပဳိ င္ပြဲ၀င္ ျပိဳ င္ကားတစ္စင္း  ေမာင္းႏွင္ရသလုိ
ေမာင္းႏွင္ခဲ့ရပါတယ္။

အစာလည္း မေက် ခဲ့ပါ
ကမၻာလည္း မေၾကခဲ့ပါ
တစ္ဖက္ကမ္းကုိ
အျမင္တစ္ဖက္ကန္းေနတဲ့ အမွန္တရားေတြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ျပီး
ေျဖာင့္တန္းစြာ ကူးသြားခဲ့ပါျပီ
ကၽြန္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္
ေႏွာင္းလူတုိ႕အား
မည္သုိ႕မည္ပုံ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ေၾကာင္း
စီကာပတ္ကုံး ေျပာျပခ်င္မိေပမယ့္
တမင္တကာ ေမ့ပစ္မႈေၾကာင့္ ေမ့ေလွ် ာ့သြားခဲ့ပါတယ္။

က် န္ရွိခဲ့ေသာ ဘ၀မွာ
ေပး၍မကုန္ လွဴ ၍မခန္းကား
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားသာ ရွိခဲ့ပါတယ္။

တစ္ႏြယ္ဆုိ ထုိထုိေသာ တစ္ႏြယ္ကုိသာ
ငင္တတ္ေလေသာ
ႏြမ္းယဲ့ယဲ့ ႏွလုံးသားေလးခမ် ာလည္း
မတန္တစ္ဆ၀န္ေတြထမ္းလုိ႕
ပန္းကေလးနား ရစ္၀ဲရင္း
၀တ္ရည္မစားသုံးရလုိ႕ ငတ္မြတ္ေသဆုံးသြားတဲ့
ပ် ားပိတုန္းလုိလား
ကမၻာၾကီးကုိ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္ရႈရင္း
အသံတိတ္ အၾကည့္ေတြကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေရွာင္ရင္း
ၾကီးက် ယ္ခမ္းနားမႈေတြနဲ႕ ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္
ထီးျဖဴ ေဆာင္းေပးရင္း
ေသြးၾကြေနတဲ့ အျမွဳ ပ္တစီစီေတြကုိ သံေ၀ဂနဲ႕ ေသးေမာရင္း
ကြယ္လြန္ခဲ့ပါျပီ.....
ဒီ၀ိဥာဥ္က
က် န္ရွိခဲ့တဲ့ ဟုိခႏၡာကုိယ္ကုိ
ေန႕မကူး ညမကူးပဲ
ကမၻာေျမရဲ႕ ရင္လႊာကုိခြဲ
ကမၻာၾကီးရဲ႕ ရင္ခြင္ပုိက္မႈကုိပဲ မက္ေမာေၾကာင္း
အဲဒီခႏၵာကုိယ္က ပုိင္ဆုိင္ခဲ့သမွ် ကုိေတာ့
သူ႕ႏွလုံးသား ပုိင္ဆုိင္သူကုိသာ ေပးအပ္ပါေၾကာင္း
အဲဒီခႏၵာကုိယ္ရဲ႕
ဒီ၀ိဥာဥ္က ေရးဖြဲ႕သမွ် ကုိေတာ့
ကမာၻစဥ္ ကမၻာဆက္ ကမၻာၾကီးကသာ ပုိင္ဆုိင္ပါေၾကာင္း 
ၾကမ္းတမ္းမႈကုိ ႏူးညံ့မႈနဲ႕
အစားထုိး တင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။          ။
                                                             ရုိးသက္

                                         စက္တင္ဘာလ၊ ၂၀၁၃ ၊ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း