ဇီ၀ဇုိးဂီတ
အန္ခ်လုိက္
မ်က္ေတာင္စင္းစင္းကၠဳေၿႏၵေတြ ရွက္ေသြးၾကြၾကြ
ေယဘုယ်သေဘာတရားက
ႏွလုံးသားအခ်င္းခ်င္းစာနာဖုိ ့။
အလြမ္းမ်ား ထုနဲ ့ထည္နဲ ့စိတ္ရွိတုိင္းခ်ဳိ ၿမိန္
ခ်စ္မိေလၿခင္း က်ိန္စာသင့္ေနၾကရင္း
ထပ္ဆင့္စဥ္းစားမိေတာ့ စဥ္းစားမိၿခင္းအၿဖစ္
တက်ီက်ီငုိယုိသံေတြရဲ ့ ေကာက္ေၾကာင္းေရးေရး
အေဝးေၿပးလမ္းမမ်ားေပၚမွ
စိမ့္စမ္းလုိ စိမ့္ထြက္လာၾကၿပီး စုရုံး
ေၾသာ္......အေၾကာင္းအရာမတုိက္ဆုိင္ခဲ့ရင္လည္း
သတိတရ ရွိေနဦးမွာပါ..တစ္သက္တာ။
ပ်ံသန္းဖုိ ့
အေတာင္ကုိၿဖန္ ့လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ
အနမ္းက်ည္ဆံက အေတာင္ပံကုိ
စုတ္ၿပတ္သြားေအာင္မွန္တယ္
ကမၻာၾကီးဟာ
ဤသုိ ့ၿဖင့္ ခ်စ္ၿခင္းကုိ မ်က္လႊာပင့္ၾကည့္ခဲ့
ဇီဝဇုိးဂီတကုိ ဖြင့္ဆုိခဲ့ ။
ရုိးသက္
၂၀၀၆၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ HEART MAGAZINE
အေသလူ
အခု ကစားမွာ အခ်ိန္ပုိ ဒုတိယပုိင္း
ငါၾကဳိသိပါတယ္
ေရႊဂုိးကုိ ငါမသြင္းနုိင္ေတာ့ဘူး
အားေပးသူမ်ားကုိ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
အားပါးပါး..ဘရုတပ္စ္ေတြခ်ည္းပါလား
ေမာ္ကမွာတယ္
သူေသရင္ ရုပ္တုမလုပ္ရ
ၿမဳိ ့လမ္းနာမည္ သူ ့နာမည္မေပးရတဲ့။
ငါမွာမယ္
သတိ သံေဝဂ ၾကီးစြာနဲ ့ငါမွာမယ္
ငါေသရင္
ငါ့ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း
ငါ့မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း
ဘယ္သူမွ အေၾကာင္းမၾကားပါနဲ ့။
ငါမွာမယ္
ငါေသရင္ ငါ့အေလာင္းကုိ ၿဖစ္သလုိေၿမၿမဳပ္ပါ
အုတ္ဂူ မလုပ္ပါနဲ ့။
ငါမွာမယ္
သတိသံေဝဂၾကီးစြာနဲ ့ငါမွာမယ္
လူ ့ဘဝခဏ ငယ္ေလးမွာ
ငုိယုိ ညည္းတြားသံမ်ား
ငါ မၾကားလုိေတာ့ပါ ။ ။
ရုိးသက္
၂၀၀၃၊ နုိဝင္ဘာ၊ ႏြယ္နီ မဂၢဇင္း
ကြယ္လြန္သူ ရုိးသက္
ေေေေသေနတဲ့အေသက
စိတ္လုိလက္ရ အေၿဖာင့္အေသ ။
အရွိ အေၾကာင္းအရာအတုိင္း
ေဖာ္ၿပပါအတုိင္း
မေဖာ္ၿပေတာ့ပါဟုဆုိေသာ အေသ။
လူ ့ဘဝေန ့ရက္ေတြကုိ
ပုန္းညွက္သီးေလးတစ္လုံးလုိ ရွင္ရင္း
အမည္မသိခ်စ္ၿခင္းတစ္ခုကုိ ငင္ရင္း
အသက္တစ္ေခ်ာင္း ငင္သြားတယ္
အက်အေပါက္မ်ားမ်ား သံေယာဇဥ္ေဝယ်ာဝစၥမ်ားနဲ ့
ခြ်တ္ေပမဲ့ မကြ်တ္မလြတ္တဲ့စိတ္မ်ားနဲ ့
ရွင္၍လုံေလာက္ရုံသာ ရွင္ခဲ့တဲ့အေသ။
အသက္ရွဴ လုိစိတ္ကုိ
အရွဳ ႕စိမ့္လုိ ့ လ်စ္လ်ဴ ရွဳ လုိက္တဲ့အေသ။
ငယ္သူငယ္ခ်င္းက
ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ငုိေနတဲ့အငုိကုိ
အေသက လက္ခံစဥ္းစားဖုိ ့ အခ်ိန္မရ
ဒီမွာ ဘက္ကမ္းမွ ဟုိမွာဘက္ကမ္ဆီကူးဖုိ ့
အားယူေနတဲ့ အုန္းပင္ကေလး အေသ။
အူဘယ္ႏွေခြ ကုိကုိ ့ဝမ္းထဲမွာ ရွိတာလဲ
ဝဋ္ ဒုကၡ ဘယ္ႏွေခြ ကုိကုိ ့ဝမ္းထဲမွာ ရွိတာလဲ
ၾကည္ႏူးမႈတစ္ဝက္၊ ထိန္ခ်န္မႈတစ္ဝက္
အခ်စ္နဲ ့ပတ္သက္ခဲ့တဲ့အေသ။
ၾကည့္လုိက္
အေသရဲ ့ခႏၶာကုိယ္မွာ
အေသရဲ ့ဝိညဥ္ေလးမွာ
အေသရဲ ့ခ်စ္ေမတၱာေတာ္မွာ
အုိင္းအနာကုိ ဆူး စူးသလုိ
အဆုိးက်ိန္စာေတြ စူးစူးစုိက္ဝင္လုိ ့
ေက်းဇူးၿပဳ ၿပီး
အေသကုိ ေပြ႕ဖက္မငုိရွဳိ က္လုိက္ပါနဲ ့
အေသကုိ ေၿခကန္ၿပီး မငုိယုိၾကပါနဲ ့
နဂုိအတုိင္း ရွိရစ္ေသရစ္ ပါရေစ
နဂုိ အေသအတုိင္း ။ ။
ရုိးသက္
၂၀၀၅၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ပိေတာက္ေျမ မဂၢဇင္း
ရုိးသက္ ရက္လည္
အခါလည္သားဘဝမွာ
ငါၾကီးၿပင္းလာရင္
ဘာၿဖစ္ေလာက္တယ္ ညာၿဖစ္ေလာက္တယ္
လူၾကီးသူမမ်ားရဲ ့ ထင္ေၾကးမ်ား
ထင္တဲ့အတုိင္း ေၾကးမၾကီးခဲ့တဲ့ဘဝနဲ ့
ရုိးသက္ ရက္လည္။
ထန္းလက္ကေလးနဲ ့ေပမယ့္လည္း
စိတ္အေနမက်ဳံ ႕ရုံကေလး ကာထားပါရေစ
အျပာေရာင္က်က် ခ်စ္ၿခင္းမ်ား
ခ်စ္ေနရင္းျပာက် သြားၾကေပါ့။
သြားေလရာ လာေလရာ
ေလသြားရာ ေလသြားရာ
ေငြနံ ့သင္းသင္းတုတ္တံက
ဘဝအနာေပၚကုိမွ တည့္တည့္က် ရသလား
အဲဒီစကားကုိ
ခ်စ္ေသာပန္းကေလးရဲ ့ဝတ္မႈန္ေတြၾကားမွာ သုိဝွက္
ေလာကၾကီးရဲ ့ရက္စက္မႈေတြ ၾကည့္ၿျမင္ခုိင္းလုိက္ရဲ ့
ေငြေၾကးေတြ စည္စည္မေဝဘဲ
ေၾကးစည္သံတုိ႔သာ ေဝေဝစီခဲ့
ရုိးသက္ ရက္လည္။
ေေေေ ေသာက္သုံးခဲ့သမွ် ေရမ်ားစြာဟာ
မ်က္ရည္အတြက္သက္သက္ပင္ ျဖစ္ရ
ငါ့ရင္ထြက္ပစၥည္း အႏုပညာကစၥည္းနဲ ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ကမၸည္းထုိးလုိက္ၿပီ။
ရင္.....ရင္ဟူသမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းေစသား
စစ္မက္ဟူရာ ပ, ေပ်ာက္ေစသား
ေရနည္းငါးမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစသား
ေလာကဓံတရား
ငါ့အားေအာင္ေသေအာင္သားအၿဖစ္ စားေလာ့
ရုိးသက္ ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္မွာ ။
ရုိးသက္
၂၀၀၈၊ ေမ၊ စရဏ မဂၢဇင္း
ေရတစ္ခြက္ေသာက္မယ့္ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာကိစၥ
စုိစုိလြင္လြင္ခံစားေနမယ့္အစား
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္သာထုိးလုိက္
အေပ်ာ္တမ္းအမဲလုိက္ေတြ
သတ္ပုံသတ္ညႊန္းမွန္လာလိမ့္မယ္.....။
ေၿခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္အမွန္တရားမ်ားနဲ ့
နားမခံသာဖြယ္တုိက္ခတ္မွဳအဟုန္ၿပင္းၿပင္း
''ဒီမွာေမာင္ရင္..ကုိယ္အရက္ၿဖတ္လုိက္ၿပီ၊
ပန္းမစုိက္ေတာ့ဘူး ''
ေလညင္းကခတ္တယ္
အသားက်ၿပဳိလဲၿခင္းေတြ မ်က္စိစုံမွိတ္ထားလုိ ့
ဘယ္လုိဒဏ္ရာမ်ဳိးက အသံသာတာလဲ
စိတ္ကူးထယ္ေရးက ညက္ညက္
ခ်ဳိးငွက္အလြမ္းက တကူကူ
ခ်စ္သူနွစ္ဦးအၾကား ေတာၿပဳန္းလုနီးနီး
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ
လတ္ဆတ္ေနတဲ့ နွလုံးသားေတြနဲ ့
ေသေသာက္ၾကဴ းတယ္
အၿမင္ကုိ အၿမင္အတုိင္း
တိမ္ေတြေပၚတင္လုိက္ေတာ့
ရင္နဲ ့ရင္ ထိခတ္သံေတြက ဒုကၡေတာ္လဲသံျဖစ္
ခ်စ္တဲ့ ဇာတိေရ.....
ငါအပုိင္စားဘဝေပါ့ရုပ္ေၿပာင္းရုပ္လႊဲအတတ္နဲ ့
ထြက္လာခဲ့ၿပီ...။
အေၿမာ္အၿမင္ၾကီးၾကီး ေဝဒနာတစ္ခုသာ
ေမးခြန္းေတြ တစ္ေထြးၾကီးနဲ ့
လမ္းေလွ်ာက္ေကာင္းေနဆဲ.....။
ရုိးသက္
၂၀၀၃၊ မတ္ ၊ ပိေတာက္ေၿမ မဂၢဇင္း
ရုိးသက္ပုံတူ
အနစ္နာခံမိလုိ ့
ၿမဳိ ့ဟာ
င ါ့ေက်ာက္ကုန္းေပၚေရာက္ရွိခဲ့တယ္ ။
အခ်ဳိ ဓာတ္ေလ်ာ့အရိပ္သေကၤတေတြ
သူ ့သားငယ္ကုိ ေခ်ာ့သိပ္သလုိမ်ဳိးနဲ ့
ငါ့အေတြးအေခၚေတြကုိ ေခ်ာ႕သိပ္တယ္ ။
ၿပီး
ၿမဳိ ့ရဲ ့အထိအေတြ ့နဲ ့ယစ္မူးခုိင္းတယ္ ။
ၿပီး
ဘယ္ေလာက္မွေဝးေတာ့တာမဟုတ္တဲ့
ေန ့ေတြထဲက ငါ့ကုိဆြဲထုတ္သြားတယ္ ။
ပုံပ်က္သြားတယ္
ေလဟာနယ္ အေယာင္ေဆာင္သစ္သီးဝလံ
ညေနနဲ ့ငါ ၊ လႈပ္ခါဖုိ ့အခြင္ ့မဲ့စြာ
ငါ့ေက်ာက္ကုန္းဟာ တည္ၿငိမ္ေနခဲ့တယ္ ။ ။
ရုိးသက္
၁၉၉၇၊ အမွတ္ ၃၃၊ သရဖူ မဂၢဇင္း
လူက
စည္းအၿပင္ထြက္ရပ္ေတာ့
ဒုကၡကလည္း စည္းအၿပင္မွာ..
ငါ ၊
ေၿပးလည္းေၿပးတယ္
ကန္ရာလည္းရွိတယ္
တစ္ကမၻာဆုိ ဆုိသေလာက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မွဳလုိမေပါက္နုိင္
ငါ့ရဲ ့လာၿခင္းမေကာင္းမွဳမ်ား ။
ကိစၥအဝဝအတြက္
ကုိယ့္အက်ဳိးနည္းခဲ့ပါတယ္
ကုိယ္က်ဳိးနည္းခဲ့ပါတယ္
တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္သရုပ္မွန္ေတြ။
ခရီးဆုိတာ
ဘယ္သူ ့မွ ေၿပာစရာမလုိဘဲ သြား၍ရေၾကာင္း
ဘယ္သူ ့မွ မေၿပာေတာ့ပါ ။
ရုိးသက္
ေမ၊ ၂၀၀၇၊ HEART မဂၢဇင္း
ငါ့ရင္ထဲ ပင္လယ္ပစ္ထည့္ၿပီး
အဲဒီပင္လယ္ထဲ
ငမန္းေတြ ေမြးၿမဴ ၾကတယ္
အဲဒီအေၾကာင္း သီခ်င္းလုပ္ဆုိေတာ့
ပန္းသီးတစ္လုံးခ်ေကြ်းတယ္
ပန္းသီးဟာ
ကမၻာပတ္လမ္းထဲကသစ္သီးၿဖစ္တယ္
ငါဟာ
ကမၻာေၿမေပၚကလူသားၿဖစ္တယ္
ငါ့ရင္ထဲပင္လယ္ပစ္ထည့္သူက
ဆုိးဆုိးရြားရြားနုိင္လြန္းတဲ့ ငါ့အတၱၿဖစ္တယ္
ဒါေပမဲ့
ငါက ပြင့္အားေကာင္း ေမႊးအားေကာင္း
ေၿမေခြးတစ္ေကာင္လုိ
လေရာင္နဲ ့ေပါင္းသင္းေနထုိင္တယ္ ။
မေတာ္မတည့္ မ်ဥ္းေၿဖာင့္တစ္ေၾကာင္းေပၚမွာ
အဲသလုိပဲ ေဆာ့ပစားၿပခဲ့တယ္ ။
ရုိးသက္
၂၀၀၃၊ ဧၿပီ၊ ရုင္ရွင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္း
ငါ့ဝိဥာဥ္
လြင့္ေၾကြၿပဳတ္ ။
ငါ့ အရုိး
မင္း......
ဆံထုိးလုပ္ ။ ။
ရုိးသက္
၁၉၉၄၊ ေဖော္ဝါရီ ၊ၿမားနတ္ေမာင္မဂၢဇင္း
ဒုကၡေတြ ထည္လဲေပးေနတဲ့
ေလာကဓံတရားကုိ
ပန္းကေလးနဲ ့တုိင္ေၿပာဖုိ ့
ငါ၊ လာခဲ့ၿပီ ။
ရုိးသက္
၂၀၀၈ ၊ဇြန္ ၊ ကလ်ာမဂၢဇင္း
မနာမဖ်ားေပမယ့္
အပူရွိန္ကမ်ားတယ္
ထေနာင္းဆူးေသြးတုိက္ၿပီး
ရွားမီးအေပးခံရမယ့္ကိစၥ
ေဆးၿမီးတုိေတြနဲ ့လည္း အကုသမခံခ်င္.....
အၿမင္နဲ ့
သံေယာဇဥ္ရက္ကန္းရက္
ခရီးဆက္ဆဲ ဧရာဝတီကုိေငးလုိ ့.....
ၿမသလြန္ဘုရား ဖူးရပါစ
မေရႊဖဲကုိ ေတြ ့ရပါစ
ၿမင္းခြာသံကုိၾကားပါစ....
ဒီမွာ
ရင္ထဲတည့္တည့္ေၿပးဝင္လာတဲ့ ''ၿမစ္'' က
ရင္ခ်င္းအပ္မိမွ ဘာေၾကာင္ ့ေကြ ့သြားရတာလဲ ။ ။
ရုိးသက္
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာရသစုံမဂၢဇင္း
၂၀၀၄
..
စား မစားရေသး
ဘာမွန္းမသိ ညာမွန္းမသိ
စပ္တယ္....တဲ့ ။
လူေတြက ညာတယ္
စားၾကည့္လုိက္ေတာ့
ၿငဳပ္သီးက
အၾကဳိက္ဆုံး အစားအစာ ။
ငါ
ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ ေပမယ့္
သူတုိ ့သင္သမွ်
ဘာမွ် မေၿပာေတာ့ပါ ။
ရုိးသက္
ဟန္သစ္ ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၃
ေလးနဲ ့ၿမားဟာ
ေၿခာင္းေၿမာင္းပစ္ခတ္ဖုိ ့တီထြင္ခဲ့တာပဲ
လူဖတြရဲ ့မ်က္လုံးမ်ားက ေလးနဲ ့ၿမားလုိ ။
ကြ်န္ေတာ္ဆုိေနက် သီခ်င္းက
အခ်စ္ေရးအဆင္မေၿပခဲ့ဘူး
ေထြးထုတ္ခဲ့ေသာတံေတြးမ်ား အဆင္ေၿပေန
ဒုိင္ယာရီထဲ ေၾကမြခဲ့ အိပ္မက္မ်ားနဲ ့
နွလုံးသားရဲ ့အၾကည္ဓာတ္တစ္ခု
ဟသၤာမေလးမရွိေတာ့တဲ့အခါ
တံခါးရြက္က ပတ္တာေတြၿဖဳတ္ပစ္မယ္ ။
ေမေမ.....
ေၿပာင္းဖူးေစ့ လက္တစ္ဆုပ္ပက္က်ဲခ်လုိက္တာနဲ ့
ခုိေတြအုပ္ဖြဲ ့ၿပဳိက်လာတာ
ကြ်န္ေတာ္ဝမ္းနည္းတယ္
ဘဝဆုိတာ အဲဒီလုိၾကီးလုိ ့
ထင္မွ မထားခဲ့တာ ။ ။
ရုိးသက္
ေအာက္တုိဘာ ၊၂၀၀၃
HEART မဂၢဇင္း
ဧရာမ ေက်ာက္တုန္းၾကီးေတြဟာ
ၾကာပြတ္သံနဲ ့ မစိမ္းဘူး ။
ဘာဆုိ ဘာမွ
နားနဲ ့ဆတ္ဆတ္ မၾကားရလည္း
အနီးနားကပ္ရွိလွ်က္
မ်က္ဝါးထင္ထင္မၿမင္ေတြ ့ရလည္း
ၾကာပြတ္ရုိက္ခ်က္တုိင္း
ၿဖန္းခနဲ ၿဖာက် ေသြးစမ်ားရဲ ့
အထိအေတြ ့ကုိ ရတယ္ ။
ကြ်န္မ် ားကုိယ္စား
အခြ်န္ပုံသ႑န္ အေနအထားနဲ ့
မားမားၾကီး ရွိခဲ့ၾက ...။....။
ရုိးသက္
၂၀၀၄ ၊ၾသဂုတ္ ၊
ရုပ္ရွင္အၿမဳေတ၊ လက္ေရြးစင္ကဗ်ာ
ျမစ္
ဝမ္းထဲမွာ
ေလွ ။
ေလွ
ဝမ္းထဲမွာ
လူ ။
ျမစ္ၿပင္က်ယ္မွာ
ဝမ္းစာရွာ
လူ ့ဝမ္းထဲမွာ
ဗလာ ...။ ။
ရုိးသက္
၁၉၉၃၊ ဇြန္ ၊ ရုပ္ရွင္မ် က္မွန္ မဂၢဇင္း
သုိးထိန္း
အာဆြတ္ရုံမွ်
ေသာက္ရမယ့္ေရေအးတစ္စက္ကုိ
ဆူက်က္ေအာင္လုပ္ပစ္ခဲ့တယ္။
အရိပ္ခုိရမယ့္
ပါးစပ္မရွိတဲ့သစ္ပင္ေလးကုိ
နဳတ္ပိတ္ပစ္ခဲ့တယ္။
၀တ္ထားတဲ့
ေရာင္စုံအကၤ် ီေလးကုိလည္း
ေဆးသားၿပယ္ထိ စားပစ္ခဲ့တယ္။
သုိးေတြရဲ ့
အေမႊးမ်ားကုိလည္း
တုံုးသြားေစခဲ့တယ္။
ငါ၊ ေႏြကုိမုန္းလုိ ့မဆုံးေတာ့ ။ ။
ရုိးသက္
အမွတ္(၁၀၉) ဇူလုိင္၊၂၀၀၂၊ စတုိင္သစ္
