အႏုစိပ္အျပာ
ရုိးသက္
ဗာဟီရနားလည္ အကဲခတ္မႈမ် ား ပြေယာင္းေယာင္း
ပလက္ေဖာင္းေပၚ ဥဒဟုိ စီးလွ်ံ က် ဖိတ္
အေပါစားမိတ္ကပ္ရနံ႕၏ ရဲတင္းစြာ လမ္းသလားျခင္းမ် ား
ေလာကဓံပန္းခ်ီ ဆရာ၏ စုတ္ခ် က္ၾကမ္းၾကမ္း အရြဲ႕တုိက္မႈမ် ား
ရင္ထဲမွာ ေက် းလက္
ကုိယ္ေပၚမွာ ျမိဳ႕ျပ
ညေနခင္းသီခ် င္း ေျခဆင္းအေတာ င့ံလင့္သူ
တျဖည္း......ျဖည္း.....အေမွာင္ဟာ တအိအိ ျပိဳ ဆင္း
ႏြားရုိင္းသြင္းခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ........
ေရခပ္ဆင္းခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ.............
ညီအကို မသိတသိအခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ.......
ရုပ္ဆုိးလွခ်ိ န္ လြန္ခဲ့ျပီ........................
လမ္းမီးတုိင္ရဲ႕ အလင္းတစ္ကမ္းမွာ
အလင္းနဲ႕အေမွာင္ စည္းစပ္ခရုိးမွာ
အစာအိမ္ေစာင့္မေလး......
ကမၻာေျမကုိ အေမွာင္က ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားပုံအား
အျပံဳ းလဲ့လဲ့နဲ႕ေငးေမာ၊ အေျပးအလႊား ရင္ခုန္
ဘ၀၀တ္ရုံျခံဳ ရင္း လူေတာသူေတာ မနီးမေ၀းမွာ
ေလာကၾကီးကုိခနဲ႕သေယာင္၊သေယာ္သေယာင္။
ပ် ာယာခပ္ေနတဲ့ အျပာေရာင္အျပံဳ းက
ျပာမျဖစ္ရုံတမယ္ကေလး သူ႕မ် က္ႏွာေပၚ ဖုံးလႊမ္းထားရင္း
ကမၻာေျမကုိ အေမွာင္တစ္ခ် ဥ္းဟာ
သူ႕အတြက္
ဘ၀နဲ႕ရင္းတဲ့ ခ် ဥ္ေပါင္ဟင္းတစ္ခြက္ ျဖစ္ႏုိင္ဆုိလား
ကမာၻၾကီးနဲ႕ စၾက၀ဠာ ပြတ္တုိက္သံၾကားက
တုိးညွင္းစြာ လွ်ံ က် လာေသာ ခက္ခဲခက္ဆစ္အဓိပၹါယ္။ ။
ရုိးသက္
ဒီဇင္ဘာလ၊၂၀၁၃၊ FACES မဂၢဇင္း
No comments:
Post a Comment