မုိးေတြ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုကုိ ပူျခစ္ေနေအာင္ ရြာတဲ့ေန႔က
ဘ၀ကုိ ဘယ္အေနအထားနဲ႔ ဆင္းသက္နားခုိရမလဲ
အသိ။
ထမင္းဆီဆမ္းစားဖူးတယ္
ေရႊလင္ပန္း မျမင္ဖူးဘူး
ေအးစက္စက္ ထုံအအ ႏွလုံးသားကုိ ေမးၾကည့္။
မ် က္လုံးက မ် က္ရည္က် တာ
ႏွလုံးသားကမွ မဟုတ္တာ
ခံစားခ် မ် ား အနက္ေရာင္ဆီးႏွင္းခဲ
လူနဲ႔ေငြက သင္းကြဲ
အေမွာင္ေတြစဲသြားရင္ ၾကယ္ေတြလည္း မရွိေတာ့တာ
ေသခ် ာ။
အမိ၊ အဖကုိ မလိမ္မညာျခင္း
ရုိးအီေနေသာ ထြက္ဆုိခ်က္မ် ားသာ
ကမၻာ။
မိသားစုေလးမွာ အာမခံခ် က္အျပည့္နဲ႔ မြဲေတလုိ႔
စိတ္ညစ္စရာရွိရင္ေတာင္ စိတ္မညစ္ခ် င္ေတာ့
ဒီည....ဒီည
မေန႔ညက အိပ္မက္ကုိ လက္စားေခ် ဖုိ႔
ဒီည ေစာေစာ အိပ္ရာ၀င္မယ္
ဘ၀ဆုိတာ အသံသာပုံခ် င္းတူေနမွ
ညေနခင္းေတြက
ပုဇြန္ဆီေရာင္ ယွက္သမ္းပါဦးေတာ့မလား
ဗလာက် င္းလာတဲ့ မိသားစု၀င္ေငြက
ေဖေဖ့မ် က္လုံး အျမင္ေတြကုိ
ဖုံးကြယ္ပစ္လုိက္တဲ့ အတြင္းတိမ္ေတြမ် ားလား
ေမေမ့မ် က္ရည္မ် ားနဲ႔ ဘဏ္တုိက္ၾကီးမ် ားက တခမ္းတနား
ကြန္ပ်ဴ တာနဲ႔ ေငြစကၠဴ ေရတြက္သံမ် ားက
ညီမေလးရဲ႕ ညည္းတြား ငုိယုိသံမ် ား
ျဖစ္ခဲ့ၾကံဳ ခဲ့မႈ ျဖစ္စဥ္အတုိင္း
ပန္း ရုိင္းကေလးေတြ ေအးေအးလူလူ မပြင့္မေ၀ခဲ့ရ
ေသာကေတြ တနင့္တပုိးနဲ႔ စြတ္စုိခဲ့ရ
လာ၊
အခု မီးပိြဳ င့္ျဖတ္မယ္။
အခု မ် ဥ္းၾကားကူးမယ္။
အခု ခုိစာေကၽြးမယ္။ ။
ရုိးသက္
ဇြန္၊ ၂၀၀၅၊ IDEA မဂၢဇင္း
ဇူလုိင္၊ ၂၀၁၁၊ IDEA မဂၢဇင္း ၁၀ ႏွစ္ျပည့္ (ျပန္လည္ေဖၚျပ)
No comments:
Post a Comment